โดย Josaia Voreqe Bainimarama

Josaia Voreqe Bainimarama นายกรัฐมนตรีหมู่เกาะฟิจิ เป็นประธานของการประชุมหมู่เกาะแปซิฟิกที่มีสมาชิก 18 คน ในการปราศรัยกับสมัชชาใหญ่แห่งสหประชาชาติในวันที่ 25 กันยายน เขาเรียกร้องให้ประชาคมโลกยอมรับวิสัยทัศน์ของฟิจิเกี่ยวกับอนาคตที่ดีกว่า เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อม สีน้ำเงินมากขึ้น และปลอดภัยยิ่งขึ้นสำหรับมนุษยชาติ

SUVA (IDN) — รายงานของสหประชาชาติที่เสนอต่อสมัชชาใหญ่แห่งสหประชาชาติในปีนี้มีชื่อว่า “ความท้าทายพหุภาคีของเรา: UN 2:0” ซึ่งเป็นวาระร่วมกันที่เป็นแผนงานพิมพ์เขียวสำหรับอนาคตที่ดีกว่า เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อม และปลอดภัยยิ่งขึ้น และผมจะกล่าวเสริมอย่างถ่อมตนว่า “สีน้ำเงินมากขึ้น”

เราต้องการอนาคตนั้นสำหรับฟิจิ เราต้องการเกาะที่มีประชากรอาศัยอยู่ซึ่งยืนหยัดอยู่กับธรรมชาติและไม่ต่อต้านมัน เราต้องการการเติบโตทางเศรษฐกิจอย่างยั่งยืนที่ขับเคลื่อนด้วยพลังงานสะอาดและได้รับการปกป้องจากผลกระทบของการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ

เราต้องการระบบสุขภาพที่มั่นคงและยืดหยุ่นได้ และเราต้องการงานและรายได้ที่ดี ที่ได้รับการสนับสนุนจากเศรษฐกิจสีเขียวและสีน้ำเงิน การจะประสบความสำเร็จ วิสัยทัศน์ของเราต้องกลายเป็นวิสัยทัศน์ของมนุษยชาติ เนื่องจากชะตากรรมของเราคือชะตากรรมของโลก

เส้นทางปัจจุบันของโลกไม่ได้นำไปสู่อนาคตที่เราต้องการสำหรับตัวเราเอง เชื้อก่อโรคร้ายแรงกำลังลุกไหม้ในมนุษยชาติราวกับไฟป่า และความเหลื่อมล้ำกำลังโหมเพลิง เฉพาะปีนี้ปีเดียว อุทกภัยที่เกิดจากสภาพอากาศ คลื่นความร้อน ไฟไหม้ และพายุไซโคลน คร่าชีวิตผู้คนไปหลายร้อยศพ และสร้างความเสียหายทางเศรษฐกิจที่ไม่ยั่งยืน มนุษย์เราเป็นสาเหตุแต่เราปฏิเสธเพื่อใช้เป็นทางออก

คำแนะนำของเลขาธิการสหประชาชาติใน “วาระร่วมของเรา” นั้นตรงประเด็น เราต้องพบกับช่วงเวลานี้ด้วยองค์การสหประชาชาติใหม่ ซึ่งใช้พลังงานใหม่ ทรัพยากรใหม่ และสายใยแห่งความไว้วางใจใหม่กับคนในสถาบันนี้

องค์การสหประชาชาติใหม่ที่ให้อำนาจแก่ผู้ที่อยู่ชายขอบของสังคม โดยเฉพาะผู้หญิงและเด็กผู้หญิง—และนำพวกเขามาสู่ศูนย์กลางของการตัดสินใจระดับโลก

ในปีที่ผ่านมา มีความชัดเจนมากขึ้นว่าเราเผชิญกับโรคระบาดใหญ่สองครั้ง ครั้งแรกคือการสิ้นสุดสำหรับชาติที่ร่ำรวยและครั้งที่สองที่ทำให้ประเทศกำลังพัฒนาส่วนใหญ่ย่ำแย่ลงอย่างมาก ช่องว่างที่กว้างขึ้นนั้นสามารถวัดได้จากชีวิตที่สูญเสียไปและในหลายปีของความก้าวหน้าทางเศรษฐกิจที่ไม่อาจลุล่วงได้

ทั่วทั้งกลุ่มประเทศในซีกโลกใต้ สิ่งที่โลกเคยถูกตราหน้าว่าเป็น “การพัฒนาที่ยั่งยืน” นั้นกำลังคลี่คลายลงตรงหน้าเรา คนงานหลายร้อยล้านคนต้องตกงาน ผู้คนหลายร้อยล้านคนไม่สามารถเข้าถึงอาหารได้อย่างเพียงพอ และการศึกษาที่หยุดชะงักลงของคนรุ่นทั้งรุ่น บาดแผลจากวิกฤตครั้งนี้จะทำให้เราพิการไปหลายปีหากไม่ได้รับการรักษา

ประสบการณ์ของฟิจิแสดงให้เห็นถึงวิธีการฟื้นฟูอย่างยุติธรรมสามารถเริ่มต้นได้ เริ่มต้นด้วยการถูกจิ้มที่แขน หลังจากหนึ่งปีเต็มโดยไม่มีผู้ป่วย COVID ในพื้นที่ สายแปรเดลต้าที่ร้ายกาจคืบคลานเข้ามาในประเทศของเราและจุดประกายการระบาดครั้งที่สองที่ร้ายแรง หลังจากเริ่มต้นอย่างช้า ๆ ในขณะที่เราแย่งชิงวัคซีนมาเพียงพอ เราก็กำลังชนะการต่อสู้

ผู้ใหญ่กว่า 98% ทั่ว 110 เกาะที่มีประชากรของเราได้รับวัคซีนเพียงครั้งเดียว และมากกว่า 67% ได้รับการฉีดวัคซีนครบถ้วนแล้ว เราขอขอบคุณอินเดีย ออสเตรเลีย นิวซีแลนด์ และสหรัฐอเมริกาที่ช่วยให้เราได้รับปริมาณที่เราต้องการ

ภารกิจของเราในตอนนี้คือการกู้คืนงานมากกว่า 100,000 ตำแหน่งที่สูญเสียไปจากการระบาดใหญ่และเพื่อชดใช้รายได้ของรัฐบาลที่สูญเสียไป 50% ในไม่ช้า ฟิจิจะเปิดอีกครั้งเพื่อการท่องเที่ยวและธุรกิจระดับภูมิภาคและระหว่างประเทศ เราจะพยายามเร่งแนวโน้มการลงทุน เช่น การแปลงเป็นดิจิทัลที่เพิ่มขึ้น ซึ่งจะทำให้เศรษฐกิจของเราทันสมัยและช่วยให้ฟื้นตัวได้

แต่ชัยชนะเหนือไวรัสของฟิจิจะมีอายุสั้น เว้นแต่ประชาคมโลกจะสามารถเร่งการฉีดวัคซีนได้ทุกแห่งหน เป็นเรื่องน่าตกใจที่ประเทศที่มั่งคั่งกว่ากำลังพิจารณาการให้ยาหรือยากระตุ้นสำหรับพลเมืองของตนเป็นโดสที่สามแล้ว ในขณะที่ผู้คนหลายล้านคน ซึ่งรวมถึงเจ้าหน้าที่สาธารณสุขในแนวหน้า ในประเทศกำลังพัฒนาไม่สามารถเข้าถึงแม้แต่โดสเดียวได้ ทั่วโลกมีผู้เสียชีวิตหลายพันคนจากไวรัสทุกวัน ซึ่งส่วนใหญ่เป็นตัวแทนของความล้มเหลวโดยรวมของเราในการจัดหาวัคซีนให้กับประเทศกำลังพัฒนา

วัคซีนชาตินิยมต้องยุติ กลุ่ม G7, G20 และสถาบันการเงินพหุภาคีล้มเหลวในการหยุดยั้ง มีเพียงสหประชาชาติเท่านั้นที่สามารถเติมเต็มความว่างเปล่าของการเป็นผู้นำนี้ได้ ผมได้เข้าร่วมกับผู้นำคนอื่น ๆ ในการเรียกร้องให้สหประชาชาติจัดการประชุมผู้นำพิเศษอย่างเร่งด่วนเพื่อตกลงตามกำหนดเวลา แผนค่าใช้จ่าย และรายละเอียดสำหรับการฉีดวัคซีนอย่างเต็มรูปแบบของประเทศกำลังพัฒนา

ความไม่เท่าเทียมกันของวัคซีนเป็นลักษณะของความอยุติธรรมที่ใหญ่กว่ามาก ซึ่งเป็นลักษณะที่เกิดขึ้นกับระบบเศรษฐกิจระหว่างประเทศ ความอยุติธรรมนี้คือการกระจายการเงินอย่างไม่เท่าเทียมกัน หรือการเข้าถึงแหล่งเงินทุน ซึ่งสามารถกระตุ้นให้เกิดการฟื้นตัวได้

ในขณะที่ประเทศที่ร่ำรวยได้สนับสนุนเศรษฐกิจขอตนโดยการพิมพ์และลงทุนหลายล้านล้านในอัตราดอกเบี้ยที่ใกล้เป็นศูนย์ ประเทศกำลังพัฒนาโดยเฉพาะอย่างยิ่งรัฐเล็ก ๆ ต้องกู้ยืมในอัตราดอกเบี้ยที่สูงมากเพื่อให้ประชาชนของเรามีชีวิตอยู่ มีอาหารกิน และมีสุขภาพที่ดี

ตลอดช่วงการแพร่ระบาด รัฐบาลของผมได้เปิดตัวโครงการโอนเงินสดที่ใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์ของเรา โดยให้เงินช่วยเหลือในการว่างงานหลายร้อยล้านดอลลาร์แก่เกือบหนึ่งในสามของประชากรผู้ใหญ่ของฟิจิ เรายังได้ขยายโครงการคุ้มครองทางสังคมบางส่วนของเรา รวมถึงเงินบำนาญสำหรับผู้สูงอายุ และการสนับสนุนทางการเงินสำหรับชุมชนที่มีความสามารถที่แตกต่างกันและชุมชนที่เปราะบางอื่น ๆ

อีกทางหนึ่งคือความเสื่อมโทรมมากมายซึ่งเราจะไม่ยอมรับ แต่การจะชดใช้ ได้นั้นเราต้องรับภาระหนี้ โดยเป็นผลกระทบจากรายได้รัฐบาลที่ลดลงอย่างมาก

เราต้องการกรอบการทำงานที่เป็นนวัตกรรมมากขึ้นสำหรับการเงินเพื่อการพัฒนาที่ตระหนักถึงความต้องการเฉพาะของ SIDS (กลุ่มประเทศกำลังพัฒนาที่เป็นประเทศหมู่เกาะเล็ก ๆ) และเราต้องนำกรอบการทำงานที่ซับซ้อนมากขึ้นมาใช้ในการประเมินความยั่งยืนของหนี้ที่รวมเอาความเร่งด่วนของการสร้างความยืดหยุ่นและหลุดพ้นจากบรรทัดฐานของศตวรรษที่ 20

การระบาดใหญ่ครั้งนี้เป็นบทเรียนที่เจ็บปวดเกี่ยวกับส่วนที่การดำเนินการฝ่ายเดียวสามารถนำไปสู่และที่ที่สถาบันพหุภาคีของเราไม่เต็มใจที่จะไป เราต้องหาขอบเขตความร่วมมือใหม่ ๆ หากเรามีโอกาสที่จะหลีกเลี่ยงการระบาดใหญ่ในอนาคต หรือป้องกันการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศที่เลวร้ายที่สุดได้ หากรัฐเล็ก ๆ จะต้องสร้างโลกที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อมมากขึ้น เป็นสีน้ำเงินยิ่งขึ้น และดียิ่งขึ้น เราจะต้องมีเสียงที่เท่าเทียมกันและลงคะแนนเสียงในการตัดสินใจที่กำหนดอนาคตของเรา รัฐขนาดเล็กต้องการให้มีการรับฟัง เข้าใจ และดำเนินการอย่างสอดคล้องเพื่อผลประโยชน์ของเรา

แม้จะมีการพูดคุยทั้งหมดที่เราได้ยินเกี่ยวกับการกอบกู้โลก แต่ความมุ่งมั่นร่วมกันของโลกยังคงมีน้อย คล้ายกับการถ่มน้ำลายลงในลมที่พัดแรงของพายุขนาดใหญ่ที่มีสภาพอากาศเป็นตัวกระตุ้น

สภาพภูมิอากาศอยู่ในช่วง 2.7 องศาเซลเซียสของภาวะโลกร้อน ซึ่งจะรับรองได้ถึงความสูญเสียประเทศที่ลุ่มในมหาสมุทรแปซิฟิกและชายฝั่งทะเลขนาดใหญ่ทั่วโลก สภาพภูมิอากาศส่งผลต่อความหายนะบ่อยครั้งจากน้ำท่วม พายุไซโคลน น้ำท่วมชายฝั่ง และไฟป่า มันนำมาซึ่งความขัดแย้งที่ขับเคลื่อนด้วยสภาพอากาศ การย้ายถิ่นจำนวนมาก และการล่มสลายของระบบอาหารและระบบนิเวศ มันน่ากลัว มันเป็นไปไม่ได้ แต่มันคือที่ที่เรากำลังมุ่งหน้าไป

ตั้งแต่เดือนมีนาคม 2020 ฟิจิประสบกับพายุไซโคลนสามลูก โดยสองลูกเข้าใกล้ระดับความแรงระดับห้า ชาวฟิจิเป็นคนเข้มแข็ง เราอดทนมามาก และเราจะอดทนให้มากขึ้น แต่ผมเหนื่อยที่จะปรบมือให้กับความยืดหยุ่นของผู้คนของผม ความยืดหยุ่นที่แท้จริงไม่ได้ถูกกำหนดโดยความทุกข์ยากของประเทศแต่โดยการเข้าถึงทรัพยากรทางการเงินของเรา

ทุกวันนี้ SIDS สามารถเข้าถึงการเงินเพื่อการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศที่มีอยู่ได้น้อยกว่า 2 เปอร์เซ็นต์ เพื่อสร้างฟิจิที่มีความยืดหยุ่นอย่างแท้จริง เราต้องเข้าถึงทุนสนับสนุนที่กำหนดเป้าหมายได้อย่างรวดเร็ว การจัดหาเงินทุนระยะยาวตามสัมปทาน และเครื่องมือทางการเงินและเครื่องมือทางการเงินที่จัดตั้งขึ้นผ่านความร่วมมือและความร่วมมือระหว่างภาครัฐและเอกชน

เศรษฐกิจฟิจิขึ้นอยู่กับมหาสมุทรที่อุดมสมบูรณ์ ดังนั้นเราจึงดำเนินการอย่างกล้าหาญเพื่อย้อนกลับการลดลงในปัจจุบัน เรามุ่งมั่นที่จะบริหารจัดการ EEZ (เขตเศรษฐกิจพิเศษเฉพาะ) อย่างยั่งยืน 100 เปอร์เซ็นต์ และประกาศเป็นพื้นที่คุ้มครองทางทะเล 30 เปอร์เซ็นต์ภายในปี 2030 เรากำลังขยายการลงทุนในการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำแบบยั่งยืน การทำฟาร์มสาหร่าย และปลาแปรรูปที่มีมูลค่าสูง

แต่เราไม่สามารถดำเนินการได้ตามลำพัง เรามองไปที่ระบบระดับทั่วโลกเพื่อหยุดการทำประมงที่ผิดกฎหมาย ขาดการรายงาน และไร้การควบคุม เรามองว่าประเทศสมาชิกสหประชาชาติเห็นด้วยกับสนธิสัญญาฉบับใหม่เพื่ออนุรักษ์ทางทะเลในน่านน้ำที่อยู่นอกเหนือเขตอำนาจศาลของประเทศ

ในหนึ่งเดือน เราจะพบกันในสกอตแลนด์เพื่อชุมชนนักปฏิบัติ (COP) ที่เป็นผลสืบเนื่องอย่างมาก ภารกิจของแปซิฟิกในกลาสโกว์นั้นชัดเจน: เราต้องรักษา 1.5 เป้าหมายไว้

สิ่งนี้ต้องการการลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกอย่างมากภายในปี 2030 ซึ่งจะทำให้ประเทศใหญ่ ๆ บนเส้นทางสู่การปล่อยมลพิษสุทธิเป็นศูนย์ก่อนปี 2050

ผู้นำที่ไม่สามารถเรียกความกล้าที่จะเปิดเผยพันธสัญญาและแพ็กเกจนโยบายเหล่านี้ที่ COP26 ไม่ควรเสียเวลาทำการจองเที่ยวบินไปกลาสโกว์ ในทางกลับกัน พวกเขา—และผลประโยชน์อันเห็นแก่ตัวที่พวกเขายึดมั่น—ควรเผชิญกับผลที่ตามมาที่สอดคล้องกับความรุนแรงของสิ่งที่พวกเขาปลดปล่อยออกมาบนโลกของเรา

เราไม่ยอมให้มีสงครามระหว่างรัฐ ดังนั้น เราจะอดทนอดกลั้นต่อการทำสงครามกับโลก กับชีวิตที่ดำรงอยู่ และกับคนรุ่นต่อ ๆ ไปได้อย่างไร? นั่นคือเส้นสีแดงที่แน่ชัดที่ประเทศในแปซิฟิกจะวาดไว้ในกลาสโกว์ เรากำลังเรียกร้องการปล่อยมลพิษเป็นศูนย์และยอมรับข้อแก้ตัวที่เป็นศูนย์

ที่ COP26 ในที่สุด ประเทศในซีกโลกเหนือจะต้องส่งมอบเงิน 1 แสนล้านดอลลาร์ต่อปีในด้านการเงินเพื่อการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ และตกลงตามแนวทางที่จะเพิ่มพันธสัญญาทางการเงินเป็นอย่างน้อย 7 แสน 5 หมื่นล้านดอลลาร์ต่อปีตั้งแต่ปี 2025 เป็นต้นไป

หากเราสามารถใช้จ่ายหลายล้านล้านเพื่อซื้อขีปนาวุธ โดรน และเรือดำน้ำ เราสามารถให้ทุนสนับสนุนการดำเนินการด้านสภาพอากาศ ถือเป็นความผิดทางกฎหมายที่รัฐกำลังพัฒนาซึ่งเป็นเกาะเล็กในแปซิฟิกที่เปราะบางสามารถเข้าถึงการเงินเพื่อการเปลี่ยนแปลงสภาพอากาศเพียง 0.05% ที่มีอยู่ในปัจจุบันเพื่อปกป้องตนเองจากวิกฤตเกี่ยวกับการดำรงชีวิตของมนุษย์ที่เราไม่ได้ก่อขึ้น

นี่คือความท้าทายที่เราเผชิญ และเราต้องค้นหาความกล้าหาญที่จะเผชิญหน้าอย่างตรงไปตรงมา ผลที่ตามมาของการไม่ทำเช่นนั้นเป็นเรื่องที่ไม่สามารถจินตนาการได้ [IDN-InDepthNews — 28 กันยายน 2021]

ภาพ: นายกรัฐมนตรีฟิจิ กล่าวปราศรัยต่อสมัชชาใหญ่แห่งสหประชาชาติในวันที่ 25 กันยายน 2021 ที่มา: เว็บไซต์ทางการของนายกรัฐมนตรี